Column: Briefjes op de brug… het vervolg
Winschoten – Enkele dagen geleden schreef ik over de “lieve briefjes” op de brug. Briefjes met een grappige tekst die je doen glimlachen, teksten die je raken of waarover je verder nadenkt. Teksten die troost geven of je ineens anders naar een situatie kunnen laten kijken. Teksten die je doen beseffen hoe belangrijk de eenvoudige dingen in het leven zijn “doe eens vaker een dansje” . Klein en groot geluk.
Uit de reacties op het op Facebook geplaatste bericht bleek dat veel mensen de teksten konden waarderen. Een enkele kritische noot over het plastic, maar deze zorg kan weggenomen worden, de briefjes worden met dubbelzijdig tape geplakt en weg waaien is bijna onmogelijk. Waar blijven ze dan? “Veel briefjes worden meegenomen door mensen die de tekst mooi vinden.” Dit vertelt Steffie.
Ook Steffie reageerde op het bericht, middels een mail naar de redactie. Ze wil graag vertellen waarom ze dit doet en hoe het ooit begonnen is. We spreken af elkaar te ontmoeten in het Stadspark in Winschoten. Op een bankje in de zon, genietend van een kopje thee verhaalt Steffie over hoe het is begonnen.
“In 2020, in coronatijd ervoer ik hoe mensen soms lijnrecht tegenover elkaar kwamen te staan. De angst voor corona, het voor of tegen de door de regering genomen maatregelen zijn, het voor of tegen het vaccineren zijn, het dreef mensen uit elkaar”. Daarnaast was Steffie werkzaam in de zorg en zag ze het leed wat door de maatregelen ontstond. Bewoners van instellingen die hun familie niet meer konden ontmoeten. Ouders die hun kinderen niet meer zagen. Maar ook de jongeren gingen haar aan het hart. Jongeren die het sociale contact zo nodig hadden konden niet meer uitgaan, niet meer naar school.
“Ik wilde iets doen” zegt Steffie. “Ik heb een liefdevolle opvoeding gehad. We hadden het niet breed maar er was aandacht en stimulans dat het belangrijk was je hart te volgen. Het is belangrijk bij jezelf te blijven”. Dit betekent voor Steffie ook dat je altijd iets kunt doen. Hoe mooi is het als iemand geniet van een mooie boodschap? Of een tekst die je net iets anders laat zien dan hoe jij het zag?
Ze kocht een busje en maakte er eigenhandig haar camper van. Ze trekt er regelmatig op uit. Tijdens wandelingen met haar honden gaat de tas met briefjes mee. Soms hoort ze reacties op de teksten. Dat maakt blij. Een ieder kan iets doen voor een ander, hoe klein het ook lijkt, het is zo belangrijk. Empathie in een tijd waarin de polarisatie toeneemt. Respect voor elkaar en een beetje meer begrip.
De tijd vliegt…zomaar een ontmoeting door “briefjes op de brug”. Hoe snel je ervaart dat je veel gemeenschappelijk hebt. Als de thee op is, we heel veel hebben gekletst en de hond is uitgespeeld zoeken we nog een tekst uit voor op de vuilnisbak. Het zijn de kleine dingen die de wereld een beetje mooier maken toch?
