Winschoten – In het Sterrebos is in de vorige eeuw gedurende een langere periode geen groot onderhoud gepleegd. Hierdoor dreigde de oorspronkelijke structuur en opzet van het park verloren te gaan. Er was sprake van wildgroei van met name essen en esdoorns. Hierdoor werd het bos steeds donkerder en de kruiden- en heesterlaag kregen te weinig licht.
In een gezond bos is er sprake van een goede leeftijdsopbouw, waarin zowel oude bomen als nieuwe aanwas naast elkaar kunnen bestaan en samen goed op kunnen groeien. Door het gebrek aan licht en het teveel aan bomen was dit niet meer mogelijk. Voor een park is dat het begin van het einde.
Om het tij te keren werd door Harrie Postma, destijds voorman en zeer betrokken bij het bos, een plan van aanpak geschreven. Het plan voorzag in de kap van een groot aantal bomen om de groeiomstandigheden voor de nieuwe aanplant en toekomstbomen te vergroten. Toekomstbomen zijn de waardevolle bomen in het bos, die nog een leven voor zich hebben en letterlijk in het zonnetje gezet horen te worden.
De boomsoorten die door Leonard Springer werden gebruikt, maar verloren gingen, worden nu weer terug gezet; het oorspronkelijke parkachtige karakter wordt daardoor versterkt.
Voordat in 2011 met het werk werd begonnen, zijn de plannen doorgesproken met het Wijkplatform, is er uitleg gegeven in een aantal kranten en is er voor belangstellenden een excursie georganiseerd.
Wat is er gedaan
In het oostelijk deel van het park zijn veel bomen verwijderd, waardoor er meer licht op de bosbodem kan vallen. Het resultaat daarvan is al goed te zien in het perceel tussen de Garstestraat en de Boschsingel. De aangeplante bomen groeien goed op en nieuwe bomen zijn zich spontaan aan het ontwikkelen. De kruiden en heesterlaag zijn zich opnieuw aan het vormen. Er staat weer veel speenkruid en bosanemoon; soorten die zo goed als verdwenen waren. Op plekken waar de zon in het water schijnt zetten kikkers en padden momenteel massaal hun eieren af. Positieve ontwikkelingen die de soortenrijkdom van het park vergroten!
Wat gaat de gemeente nog doen
Er blijft een voortdurende zorg voor de afwatering van het park en het begaanbaar houden van de paden. We proberen, greppels, slootjes en grote sloten zoveel mogelijk open te houden, maar dat voorkomt niet dat met name in de winterperiode het park op sommige plekken slecht toegankelijk is.
De komende jaren gaan we verder met het uitdunnen van het bos. Het gedeelte tussen de Secr. Heikenslaan en de Gasthuislaan is nu aan de beurt. Deze werkzaamheden duren ongeveer vier jaar. Een en ander is afhankelijk van winterperiodes. Een bevroren ondergrond is nodig om het bos zonder al te veel schade te kunnen betreden en stammen uit het bos te kunnen slepen.
Momenteel loopt een onderzoek of er subsidiemogelijkheden zijn om de “Koekoek” te herstellen.
Geschiedenis
Het Sterrebos werd rond de jaren 1826/1828 op initiatief van de Maatschappij tot Nut van ’t Algemeen aangelegd in het kader van de werkverschaffing voor werklozen. Hoewel de naam doet vermoeden dat het om een bos gaat is het Sterrebos aangelegd als park. Bedenker van het park was predikant Berend Hendrik Steringa Kuiper, die tevens het algemene plan van aanleg ontwierp en toezicht op de werkzaamheden voor zijn rekening nam.
Het park is in twee delen aangelegd. In 1836 zijn beide delen door een tunnel met elkaar verbonden; de zogeheten “Koekoek”. Deze tunnel is opgebouwd met de stenen van de afgebroken Lutherse kerk te Winschoten.
In 1907 richtte Leonard Springer het Sterrebos opnieuw in. Hij adviseerde om het bomenbestand uit te dunnen en een smalle slingervijver tussen de twee bestaande delen aan te leggen. Door nieuwe soorten aan te planten kreeg het bos een meer “parkachtig” karakter. Het park is aangelegd als romantisch parkbos in de Engelse landschapstijl.
Het Sterrebos, de “Koekoek” en de bank aan de Boschsingel zijn aangemerkt als Rijksmonument; de gemeente heeft een speciale verantwoordelijkheid voor deze objecten.
Bron & Foto’s: Gemeente Oldambt
