Column: Gekkigheid
Nadat Giel Beelen de onzin in het leven nog eens benadrukte door een goedje op de markt te brengen waarmee je je innerlijke zelf kon vinden, besloten wij die innerlijke rust te zoeken op ons geliefde Waddeneiland, Terschelling. Dat is inderdaad nog een ouderwetse manier maar in al die jaren dat ik op deze wereld leven mag blijf ik hier toch steeds die innerlijke rust in mijzelf vinden.
Zonder toevoegingen!
Gewoon puur natuur. Daar is niks gelogen aan en de NVWA hoeft daar geen onderzoek aan te verspillen. We ruilen even dit soort gekkigheid van het leven in voor een portie innerlijke rust op natuurlijke basis. Gekkigheid ja, want dat zien we steeds vaker om ons heen. We vinden tegenwoordig overal wat van en geloven niemand meer. Zelfs als je er jaren voor gestudeerd hebt is het niet meer vanzelfsprekend dat men jouw beweringen nog zal geloven.
Het wantrouwen tiert welig.
Maar zodra er een DJ opstaat met een goedje om je innerlijke rust te vinden, lijken de sceptici van de wetenschap ineens een stuk minder sceptisch. Want het is wel Giel Beelen en die is hip. Ooit kon ik hem wel waarderen als DJ van 3FM want hij ging echt voor de muziek.
Ondanks zijn fratsen en grollen.
Gekkigheid die soms nogal controversieel was en meerdere malen tot ontslag leidde. Dat had dan weer niks te maken met de stand van de Maan zoals de meiden Van Lexmond beweren. Dat had gewoon te maken met de feiten, dat er grenzen zijn aan extremiteiten in onze beschaving. En zo zijn er meer ‘bekende Nederlanders’ die steeds weer opnieuw aandacht weten te genereren in plaats van gewoon te doen waarom ze ‘bekende Nederlanders’ geworden zijn:
Zingen, acteren, vloggen, bloggen, rappen of wat dan ook.
Maar ach, elke gek zijn gebrek. Deze aandachttrekkers verdienen geen aandacht maar ze halen bij mij het bloed onder de nagels vandaan. En de media moet zich ook eens achter de oren gaan krabben. Waarom ze hier haast dagelijks berichten over plaatsen. Het is tenenkrommend dat dit soort geleuter een podium krijgt van journalistiek Nederland terwijl er toch echt veel belangrijker zaken zijn die verslagen moeten worden.
En dan heb ik het niet over dat kinderachtige gedoe in de Tweede Kamer!
Waar ze elkaar dagelijks de loef proberen af te steken. Niet voor het volk maar enkel voor eigen gewin met oneliners die de media halen. Het liefst zo agressief mogelijk. Want dat is de tendens van tegenwoordig. Met twee benen erin gaan om de ander zo snel mogelijk te kunnen uitschakelen.
En dat is terug te zien in de maatschappij.
De politie bevestigd dat er veel meer agressie is in ons land. We schelden elkaar bij het minste geringste verrot of we bedreigen elkaar, anoniem natuurlijk, met de meest vreselijke verwensingen. Zo zagen we Sigrid Kaag afgelopen week aan het woord met de dader die haar en haar familie bedreigd had. Ik heb niet zoveel met haar als politicus maar ik vond nu dat ze goed bezig was door die gozer even heel duidelijk te maken wat een impact dreigementen kunnen hebben.
Van elk woord wat ze zei droop de angst af.
De dader vond dit wel heel confronterend (en hij was natuurlijk niet de enige in die rechtszaal..) en ging diep door het stof. Hij deed dat zoals de meeste bedreigers dat de afgelopen jaren deden, met laffe antwoorden zoals: “Ik deed het in een opwelling van woede…ik was te impulsief…ik had er niet over nagedacht..”
Hij kreeg gevangenisstraf.
Ik zou een andere straf geven. Ontneem hem alle digitale kanalen zodat hij bij de volgende dreiging iets meer zou moeten doen. Net als vroeger! Eerst een krant kopen, daar met een schaar de dreigende woordjes uitknippen, die woordjes op een A4’tje plakken (wel in de goede volgorde..), dan netjes het papier vouwen zodat het in een envelop past, vervolgens het adres erop zetten en niet vergeten een postzegel te plakken want anders krijgt de ontvangende partij er ook nog een boete over van Pieter Post.nl.
Oh ja, ook nog naar buiten, op zoek naar een brievenbus!
Als je dan gepakt wordt dan hebben we het ergens over! Dan kom je er niet mee weg door te stamelen dat het een impulsieve actie was omdat je boos was geworden op iemand die anders denkt dan jij. Dan was het met recht een doordachte actie en krijg je wellicht wat jaartjes strafvermindering en mag je iets eerder weer meedoen in de maatschappij.
Zoals die andere miljoenen Nederlanders die niet deze gekkigheid uithalen.
Het maakt mij kwaad en dat moet ik los zien te raken. Die kwaadheid over al die onzin die we dagelijks over ons heen krijgen geeft bij mij juist innerlijke ónrust. Daarmee kan ik niet meer op zoek naar mijn innerlijke zelf en raak ik misschien wel het spoor bijster. En ja, daar is het volgende echte probleem waar wij in dit land mee te maken hebben, de GGD’s kunnen de vraag niet meer aan om al die mensen te helpen die hun innerlijke zelf kwijt aan het raken zijn.
Geen wonder dat we dan naar dat spul van Giel Beelen gaan grijpen!
Gelukkig heb ik uitwijkmogelijkheden genoeg om mij heen. Maar dan moet je er wel oog voor hebben. Zo fietsen wij graag in het Groninger landschap en komen dan totaal ontspannen weer thuis. Zonder te kijken naar de Maanstonden, zonder druppels te slikken maar met een gezonde dosis realiteitszin. Want alles draait om de eenvoud, het leven is al ingewikkeld genoeg.
Maar nu dus een weekendje Terschelling.
Daar zijn wij sinds vrijdagmiddag mee bezig en vanaf het moment dat we de boot opstapten, voelde ik al wat kriebelen in mijn innerlijke ikje. Na een heerlijke reis over de prachtige Waddenzee en nadat wij met onze fiets het eiland op fietsten werden de kriebeltjes kriebels en wist ik weer waar mijn innerlijke zelf was. Daar heb ik geen ‘influencer’ voor nodig.
Mijn innerlijke zelf ligt al jaren hier, tussen de dijken en de duinen!
