Column: Bezint eer ge begint
Het was een vreemde gewaarwording. Nadat ik afgelopen maandag op de radio hoorde dat de meteorologische lente begonnen was, werd ik direct de volgende ochtend al om half vijf gewekt door vrolijk en druk zingende vogeltjes. Het lijkt wel of die vogels een sein afwachten, zo van ‘Nu is het lente!’
Een sein van ‘hogerhand’ wellicht…
Het zit gewoon in hun systeem denk ik. Zo zit de natuur in elkaar en dat blijft wonderlijk. De mens zit anders in elkaar, die kunnen nadenken. Nadenken over wat je gaat zeggen en wanneer je iets gaat zeggen. Daarom was ik uitermate verbaasd toen onze demissionaire premier ineens tijdens een verkiezingsdebat zei dat er een kerncentrale in Groningen gebouwd moest worden.
Dat schoot bij mij (en vast bij menig Groninger) behoorlijk in het verkeerde keelgat!
Nu nuanceerde hij het later in de week wel weer maar waar komt die gedachtegang toch vandaan? Is het omdat Groningen al decennialang het land van gas voorzien heeft? Krijgt de provincie dan direct het stempel van ‘Energieleverancier voor het leven’? Zijn ze echt zo simpel in Den Haag? Kennelijk wel, want nu er eindelijk erkenning is van alle ellende die de gaswinning veroorzaakt heeft bouwen ze het alweer vol met enorme windmolenparken!
Mag het niet meer uit de grond dan halen we het wel uit de lucht!
De plannen voor een waterstoffabriek in de Eemshaven liggen ook al klaar en dan nu weer het plan om een kerncentrale neer te zetten? Iets met ‘Je geeft ze een vinger en ze pakken de hele hand.’ Voor sommigen in Den Haag is het kennelijk een optelsommetje en als dan later blijkt dat er ook flinke nadelen aan kleven dan kunnen ze ineens niet meer rekenen… Of dan bagatelliseren we de gevolgen gewoon, zoals die andere ‘politicus’ Thierry Baudet al deed. Ik citeer: “Die aardbevinkjes ach, het is geen genocide of zo…”.
Je zal maar als Groninger op hem gestemd hebben…
Het is de wereld mooier maken op ‘zijn Amsterdams’. Daar lopen types die elke dag wat nieuws bedenken om maar hip en modern te zijn. We stappen over op schone energie maar we zetten de windmolens natuurlijk niet in onze eigen achtertuin. Nee, die kunnen mooi in de provincies neergezet worden, plek zat daar.
Klopt. En dat willen we zo houden ook als het even kan!
Alsof Amsterdam de leidraad is hoe wij met zijn allen zouden moeten leven! Ik hoop het niet. En ja, kerncentrales zijn schoner dan kolen- en biomassacentrales maar om van Groningen nu een opvangcentrum voor energieleveranciers te maken? En ja, eerlijk is eerlijk, de laatste paar jaar is er een inhaalslag gemaakt wat de vergoedingen betreft maar pak nou eens door en zorg dat iedereen geen zorgen meer heeft van verzakkingen en scheuren in het huis. Dan neem je je verantwoordelijk en zal het vertrouwen in de politiek wat dit betreft misschien wel weer terugkeren.
Misschien terugkeren!
Ach ja, zolang er politiek bedreven wordt is er gedoe. Vergelijkbaar met koken: ‘Er is nog nooit een kok gevonden die koken kan voor alle monden!’ Maar we moeten ook naar ons eigen gedrag kijken. Even jezelf een spiegel voorhouden. Om even bij het energievraagstuk te blijven, ik weet nog goed wat mijn ouders altijd naar ons riepen:
“Niet te lang douchen! Licht uit! Deur dicht! We stoken niet voor de vogeltjes!”
Zij waren zich kennelijk al bewust dat energie niet eindig is en dat we er zuinig op moeten zijn. Het zal te maken hebben gehad met de groei van onze welvaart waar zij nog aan moesten wennen omdat ze deels de oorlog en de naoorlogse jaren hadden meegemaakt. Dat waren absoluut geen vette jaren! Daarnaast kregen wij om de dag vlees en in het weekend genoten we van vleeswaren. Soms werden we verrast. Dan kregen we s’ avonds bij de broodmaaltijd overheerlijk gebakken (ondermaatse) tongetjes, balkenbrij of kleine, krokante aardappeltjes in spekvet gebakken.
Extra genieten van het eenvoudige!
Nu is buiten de deur eten meer dagelijkse kost dan zelf koken. Of we laten het bezorgen als we geen zin hebben om de deur uit te gaan. Het boterhammetje voor op het werk kopen we onderweg kant en klaar bij de benzine boer of we laten het op het werk bezorgen. Maar we begrijpen wel dat al dat eten wel verbrand moet worden en daarom gaan we een paar keer per week naar de sportschool.
Met de auto natuurlijk!
Ik pak ook wel eens het gemak wat de welvaart ons brengt maar ik voel dan altijd de blik van mijn ouders in mijn rug. Dat heb ik ook wanneer ik op mijn elektrische fiets even in standje turbo naar de winkel fiets. Waarom? Omdat zij pas op een elektrische fiets stapten toen ze de 85 jaar al gepasseerd waren! En mijn vader doet ‘m alleen aan met tegenwind….
Bikkels zijn het!
Want nogmaals, we consumeren ons suf! En die zucht om te consumeren zorgt ervoor dat we energie naar binnen blijven slurpen alsof we net veertig dagen in de woestijn gelopen hebben. En ja, dan krijgen we te maken met problemen als hoe lossen we het energievraagstuk op. Want dat gaat niet vanzelf. Dus willen we doorleven op die manier dan zullen we moeten accepteren dat er windmolen- en zonnepanelen parken ons uitzicht en leven bederven.
Of wellicht ook kerncentrales.
Maar beste politici, kijk dan eerst eens om je heen voordat je iets roept. En leg dat goed uit in plaats van er verkiezingsretoriek van te maken. Sterker nog, sta boven de partijen en ga nou eens samenwerken in plaats van steeds maar bezig zijn met je eigen mening op te dringen omdat dat de idealen zijn van jouw politieke partijtje.
Want niemand heeft de waarheid in pacht.
Ja, mijn ouders misschien.. Daarom noem ik ze hier ook. Zij hebben samen 177 jaar ervaring in ‘het leven’. En nu ikzelf ouder aan het worden ben, word ik steeds bewuster van hun gelijk:
‘Doe maar normaal. Dan doe je al gek genoeg!’
