Column: Je Maintiendrai
Toen ik begin jaren ’80 mijn militaire dienstplicht vervulde kwam ik met de spreuk ‘Je Maintiendrai’ in aanraking. Het stond beschreven in het embleem op mijn militaire kleding, dat embleem met die twee leeuwen. En ja, het staat ook aan de voorzijde van je paspoort.
Daar is dus wél een woord Frans bij!
Ik zag er niet zoveel in maar dat was ook wel logisch want wij speelden in die tijd militair’tje in vredestijd. Er was wel oorlog maar dat was ver van ons bed dus we hoefden niet al schietend ons te verdedigen of mensen te verraden om ons eigen hachje te redden. Wij deden enkel ons plicht, spannender was het niet. Toch moest ik van de week aan deze spreuk denken nadat we van de ene persconferentie naar de andere duikelden waar onze leiders vertelden hoe wij ons moeten wapenen tegen een crisis. Een crisis die ons allemaal behoorlijk boven de pet gaat. Even schoot mij de oliecrisis van ’73 door het hoofd maar dat ging enkele om zuinig te zijn met de benzine, niet om onze gezondheid. Maar toen ik vanmiddag in de auto naar huis reed en na zat te denken over dit stukje, begreep ik ineens de diepere betekenis van deze spreuk:
‘Ik zal handhaven!’
Wij moeten handhaven! Maar dan wel handhaven met het gezonde verstand! Want er is wel wat aan de hand in ons landje, of beter gezegd, wereldwijd. Natuurlijk deden we het eerst af als een griepje en ach, het kwam uit China..
Lol!
Het corona nieuws bracht ook allerlei grapjes met zich mee en we moesten er met zijn allen hard om lachen. Ik ook! Ik verbaas mij ook telkens weer hoe snel er van alles in elkaar geflanst wordt, vaak van een hoge kwaliteit en met veel humor. Humor is goed voor het relativeren maar toch begon ik onpasselijk te worden nadat bleek dat de Chinese bevolking in ons land ineens ontweken, nagewezen en uitgescholden werd… Ik moest toen denken aan het boek welke ik momenteel aan het lezen ben, ‘Alle mensen deugen’, maar daar kreeg ik door dit soort berichten steeds meer twijfel over.
Toch deugen de meeste mensen wél!
Dat is mijn handvat en daar blijf ik mij aan vasthouden. Ondanks de discussies die zich op Social Media sneller verspreiden dan het virus zich over ons land. Vaak aangezet door populisten die hier een slaatje uit proberen te slaan om zo kiezers voor zich te winnen én, het allerbelangrijkste want daar gedijen ze het best bij, onrust en tweedeling te zaaien. Deze stemmingmakerij lijkt veel volgers te hebben maar geloof mij:
Wij zijn met meer!!
Want kijk hoe we onszelf weer oprapen en de handen uit de mouwen begonnen te steken nadat tot ons doorgedrongen was hoe ernstig het was. Scholen komen met online huiswerk, mensen boden aan om boodschappen of klusjes te doen voor risicogroepen, Sikkom.nl zette een telefoongroep op om ouderen te bellen zodat ze even een ander praatje horen of juist even hun hart kunnen luchten en horecabedrijfjes moesten dicht maar kwamen met een soort van bezorg service zodat niemand zonder eten komt te zitten.
Want we zijn niet allemaal sterren in de keuken!
En natuurlijk zijn er heel veel verliezers. Kijk naar al die ZZP’ers die geen vangnet hebben, kijk naar alle bedrijven die de deuren moeten sluiten of indirect getroffen worden doordat anderen hun deuren moesten sluiten. Kijk naar al dat personeel wat ineens bij huis zit en geen idee heeft hoe het allemaal verder moet. Kijk naar al die mensen die ons op een of andere manier al jaren vermaken met hun culturele vaardigheden zoals dans, zang en muziek.
Zij moeten allemaal een stap terug, een stap met zeven mijlslaarzen…
Dat is geen kattenpis en iedereen weet dat. Iedereen snapt dat. En we zullen de politieke leiders op hun blauwe ogen moeten geloven dat er fondsen zijn die van allerlei kanten gevuld zullen worden met gemeenschapsgelden zodat straks, als alles weer achter de rug is, iedereen zoveel als mogelijk schadeloosgesteld kan worden.
Want we moeten daarna weer door!
En ja, dan de zorg. Die wil ik hier wederom even apart benoemen want zij staan straks misschien wel aan ons bed wanneer jij of ik ook getroffen worden. Die kans is absoluut aanwezig en we kunnen enkel de kans daarop verkleinen door ons te houden aan die maatregelen zodat het virus niet kan pieken. Wij kunnen dit door ons (nog) gezonde verstand te gebruiken. Dus even niet naar die verjaardag of dat feestje. Gewoon even pas op de plaats. Gewoon even thuisblijven. Kijk van mijn part alle Netflix-series of kijk naar alle herhalingen van VT Wonen of kijk naar 24/7 naar 24 Kitchen. We hebben genoeg middelen dicht bij huis om ons te vermaken!
Of speel weer eens een potje Monopoly of Mens Erger je Niet of bouw een iglo van wc-papier!
Er is dan een grote kans dat de zorg zal handhaven, daar heb ik alle vertrouwen in. Deze mannen en vrouwen zijn geboren met de ‘drive’ zorg te verlenen, dat zit in hun DNA. Momenteel zetten ze alle zeilen bij om getroffenen op te vangen en te verzorgen. Geef ze de ruimte daarvoor. En begrijp ook dat deze mensen na hun werkdag, werkavond of werknacht ook nog boodschappen nodig hebben.
Dus hamster niet.
Denk alleen maar: Nous maintiendrons.
Wij zullen handhaven!
Toen ik begin jaren ’80 mijn militaire dienstplicht vervulde kwam ik met de spreuk ‘Je Maintiendrai’ in aanraking. Het stond beschreven in het embleem op mijn militaire kleding, dat embleem met die twee leeuwen. En ja, het staat ook aan de voorzijde van je paspoort.
Daar is dus wél een woord Frans bij!
Ik zag er niet zoveel in maar dat was ook wel logisch want wij speelden in die tijd militair’tje in vredestijd. Er was wel oorlog maar dat was ver van ons bed dus we hoefden niet al schietend ons te verdedigen of mensen te verraden om ons eigen hachje te redden. Wij deden enkel ons plicht, spannender was het niet. Toch moest ik van de week aan deze spreuk denken nadat we van de ene persconferentie naar de andere duikelden waar onze leiders vertelden hoe wij ons moeten wapenen tegen een crisis. Een crisis die ons allemaal behoorlijk boven de pet gaat. Even schoot mij de oliecrisis van ’73 door het hoofd maar dat ging enkele om zuinig te zijn met de benzine, niet om onze gezondheid. Maar toen ik vanmiddag in de auto naar huis reed en na zat te denken over dit stukje, begreep ik ineens de diepere betekenis van deze spreuk:
‘Ik zal handhaven!’
Wij moeten handhaven! Maar dan wel handhaven met het gezonde verstand! Want er is wel wat aan de hand in ons landje, of beter gezegd, wereldwijd. Natuurlijk deden we het eerst af als een griepje en ach, het kwam uit China..
Lol!
Het corona nieuws bracht ook allerlei grapjes met zich mee en we moesten er met zijn allen hard om lachen. Ik ook! Ik verbaas mij ook telkens weer hoe snel er van alles in elkaar geflanst wordt, vaak van een hoge kwaliteit en met veel humor. Humor is goed voor het relativeren maar toch begon ik onpasselijk te worden nadat bleek dat de Chinese bevolking in ons land ineens ontweken, nagewezen en uitgescholden werd… Ik moest toen denken aan het boek welke ik momenteel aan het lezen ben, ‘Alle mensen deugen’, maar daar kreeg ik door dit soort berichten steeds meer twijfel over.
Toch deugen de meeste mensen wél!
Dat is mijn handvat en daar blijf ik mij aan vasthouden. Ondanks de discussies die zich op Social Media sneller verspreiden dan het virus zich over ons land. Vaak aangezet door populisten die hier een slaatje uit proberen te slaan om zo kiezers voor zich te winnen én, het allerbelangrijkste want daar gedijen ze het best bij, onrust en tweedeling te zaaien. Deze stemmingmakerij lijkt veel volgers te hebben maar geloof mij:
Wij zijn met meer!!
Want kijk hoe we onszelf weer oprapen en de handen uit de mouwen begonnen te steken nadat tot ons doorgedrongen was hoe ernstig het was. Scholen komen met online huiswerk, mensen boden aan om boodschappen of klusjes te doen voor risicogroepen, Sikkom.nl zette een telefoongroep op om ouderen te bellen zodat ze even een ander praatje horen of juist even hun hart kunnen luchten en horecabedrijfjes moesten dicht maar kwamen met een soort van bezorg service zodat niemand zonder eten komt te zitten.
Want we zijn niet allemaal sterren in de keuken!
En natuurlijk zijn er heel veel verliezers. Kijk naar al die ZZP’ers die geen vangnet hebben, kijk naar alle bedrijven die de deuren moeten sluiten of indirect getroffen worden doordat anderen hun deuren moesten sluiten. Kijk naar al dat personeel wat ineens bij huis zit en geen idee heeft hoe het allemaal verder moet. Kijk naar al die mensen die ons op een of andere manier al jaren vermaken met hun culturele vaardigheden zoals dans, zang en muziek.
Zij moeten allemaal een stap terug, een stap met zeven mijlslaarzen…
Dat is geen kattenpis en iedereen weet dat. Iedereen snapt dat. En we zullen de politieke leiders op hun blauwe ogen moeten geloven dat er fondsen zijn die van allerlei kanten gevuld zullen worden met gemeenschapsgelden zodat straks, als alles weer achter de rug is, iedereen zoveel als mogelijk schadeloosgesteld kan worden.
Want we moeten daarna weer door!
En ja, dan de zorg. Die wil ik hier wederom even apart benoemen want zij staan straks misschien wel aan ons bed wanneer jij of ik ook getroffen worden. Die kans is absoluut aanwezig en we kunnen enkel de kans daarop verkleinen door ons te houden aan die maatregelen zodat het virus niet kan pieken. Wij kunnen dit door ons (nog) gezonde verstand te gebruiken. Dus even niet naar die verjaardag of dat feestje. Gewoon even pas op de plaats. Gewoon even thuisblijven. Kijk van mijn part alle Netflix-series of kijk naar alle herhalingen van VT Wonen of kijk naar 24/7 naar 24 Kitchen. We hebben genoeg middelen dicht bij huis om ons te vermaken!
Of speel weer eens een potje Monopoly of Mens Erger je Niet of bouw een iglo van wc-papier!
Er is dan een grote kans dat de zorg zal handhaven, daar heb ik alle vertrouwen in. Deze mannen en vrouwen zijn geboren met de ‘drive’ zorg te verlenen, dat zit in hun DNA. Momenteel zetten ze alle zeilen bij om getroffenen op te vangen en te verzorgen. Geef ze de ruimte daarvoor. En begrijp ook dat deze mensen na hun werkdag, werkavond of werknacht ook nog boodschappen nodig hebben.
Dus hamster niet.
Denk alleen maar: Nous maintiendrons.
Wij zullen handhaven!
