Huub Stapel over het Huwelijk (23 oktober in Cultuurhuis De Klinker)
Winschoten – Een solo spelen, daar had acteur Huub Stapel wel weer zin in. Zelf spelen, zelf het verhaal vertellen, zelf de avond dragen; heerlijk! Op zaterdag 23 oktober staat hij in Cultuurhuis De Klinker in Winschoten.
Een goed huwelijk is niet zozeer een verbintenis tussen twee gezonde mensen, maar een verbintenis tussen twee licht gestoorde mensen die de vaardigheid of het geluk hebben zich aan te kunnen passen aan elkaars relatieve krankzinnigheid. Zie hier het licht dat Huub Stapel, zelf getrouwd, gescheiden en nu samenwonend, op het huwelijk laat schijnen. Een connaisseur? Zo zou hij zichzelf niet noemen, maar hij weet er genoeg van om een avond mee te vullen op het podium. Om dat abstracte thema ‘huwelijk’ te doorgronden. Waarom zijn we bij elkaar? Waarom trouwen we? Hoe is het, kortom, allemaal zo ver gekomen? ‘Moet je van elkaar houden om getrouwd te zijn?’ vraagt hij zich in de voorstelling af – en geeft meteen maar het antwoord: ‘Nee, maar het is wel een stuk gezelliger.’
Na zijn succesvolle solovoorstellingen Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus en M/V2 vond Huub Stapel het tijd worden om weer een keer alleen op het podium te staan. Omdat hij het destijds óók zo leuk vond. En dingen doen die je leuk vindt, moet je gewoon doen, vindt hij. Waar het over moest gaan, was voor hem snel duidelijk: het huwelijk. Een universeel en interessant thema en een mooi vervolg op de eerdere voorstellingen die over mannen, vrouwen, liefde en clichés gingen. Dat wat ook allemaal terugkomt in de voorstelling over het huwelijk, want hoe zit dat dan met die mannen en vrouwen die zich erin vinden én verliezen?
Daar heeft hij dus wel het een en ander over te zeggen. ‘Welke waarde geven we aan dat boterbriefje? Hoe komt het dat er mensen zijn die nooit willen trouwen? En waarom is bijvoorbeeld onze minister-president niet getrouwd? In die vragen zit een soort nieuwsgierige honger, het zijn allemaal dingen waar ik over nadenk.’
In de voorstelling opent Huub door terug te kijken naar de jaren vijftig van de vorige eeuw, het decennium dat hij is geboren en het allemaal redelijk overzichtelijk was. Je trouwde omdat het hoorde, waarmee het huwelijk vooral een praktische constructie was. Vandaag de dag ligt dat gevoeliger: ‘Een van de grootste problemen van samenzijn is dat beiden er te veel van verwachten’. In ruim twee uur neemt hij ons mee langs alle grillen van en verschillen tussen mannen en vrouwen, waarbij hij zichzelf overigens niet spaart.
Hij vertelt, grapt, interacteert met de zaal en draagt voor. Waaronder een van zijn lievelingsgedichten van schrijver en dichter Willem Elsschot Het Huwelijk. ‘Dat is een geweldig gedicht: Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd / in d’ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven, / haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven / toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.’ Dan lachend: ‘Als je dat vertelt is de toon meteen gezet.’
