25 jaar Radio Winschoten: techniek en bureauredactie, je kunt er niet zonder
Winschoten – In zijn algemeenheid staan de presentatoren vaak “in het daglicht”. Het lijkt wel alsof bij een omroep als Radio Winschoten daar alles om draait. Niets is minder waar. Zij kunnen hun werk alleen maar doen als alle kabeltjes zijn aangesloten en er research is gedaan naar de onderwerpen die aan bod kwamen.
In deze voorlaatste editie van deze column wil ik een lans breken voor deze te vaak vergeten groep medewerkers.
Dat begon al toen onze studio verbouwd moest worden. De voormalige school voor handenarbeid had haar sporen behoorlijk achter gelaten in de ruimte waarin de studio’s van Radio Winschoten zouden verrijzen. Voor de verbouwing maakte radio collega Robin Plomp een prachtig plan. De bouw kwam voor rekening van een groep vrijwilligers. Op deze foto ziet u een van de noeste werkers die weken achtereen bezig waren met een werkelijke metamorfose.
De bureauredactie van alle “bedrijfsonderdelen” van Radio Winschoten waren elke week druk in touw. Dat begon al in de voorbereidingsperiode, toen de omroep nog op het Marktplein gehuisvest was. We hadden middels een subsidie een computer kunnen aanschaffen en dat apparaat werd direct ingezet om archieven te “kweken”.
Ik heb de bureauredacties meerdere keren de ruggengraat van de omroep genoemd. Zonder deze collega’s was het niet mogelijk geweest telkens weer adequate uitzendingen te verzorgen. Hulde.
De mannen en vrouwen van de techniek deden vaak hun werk in de schaduw van de uitzendingen. Bij een Run uitzending bijvoorbeeld, waren de mannen van de techniek een aantal dagen van tevoren druk met het aanleggen van de voorzieningen en het testen van de verbindingen. Dat ging vaak door tot in de late uurtjes.
Ook de technische inrichting van de studio kwam volledig voor hun rekening. Dat gold zowel voor de eerste studio in de oude Klinker, maar ook die in de nieuwe Klinker. De omroep zat toen nog in de Mauritsstraat en moest vanwege afspraken in het verleden verhuizen naar de nieuwe Klinker. Daar was een fantastische ruimte voor de omroep gecreëerd. De toenmalige technici en het bestuur had er echter niet over nagedacht, dat er op technisch gebied nog wel wat werk moest worden verricht. Twee weken hebben technici als Bjorn Brouwer Gerrie de Groot en Jacob Snijder toen bergen werk verzet. Werk waarvoor ze –en dat is een absolute schande- nooit de credits hebben gekregen.
Maar ook de techniek van de uitzendingen kwam voor rekening van deze redactie. Tegenwoordig komt alles uit de computer, maar toen moesten alle opnames gemaakt worden op tape (voor de kenners tweedehands Revoxen van de NOB). Bij die werkzaamheden kwamen dan ook de echte technici bovendrijven.
Een evenement wil ik nog benoemen omdat het een sterk staaltje van technisch vernuft en doorzettingsvermogen was. Jaarlijks werd in de sporthal van Winschoten het indoorsoccertoernooi georganiseerd. Sport Lokaal besloot elke avond een uitzending te verzorgen met veel korte wedstrijdflitsen en heel veel muziek. Normaal gesproken verliepen die verbindingen via de telefoon, maar omdat we naast de verslaggevers ook de technische ondersteuning en de presentatie vanuit de sporthal wilden plaatsen, moest er een betere verbinding komen.
Een straalverbinding was veel te duur, maar de oplossing werd gevonden. Van de studio naar de sporthal werd een kabel “gelegd”. Gelegd is een groot woord want de kabel werd op ruim 3 meter in de bomen aan de Stikkerlaan gehangen, dit om te voorkomen dat b.v. vrachtwagen de kabel zouden vernielen. Om de 25 meter werd getest of er een breuk in de kabel zat, zodat er geen signaal kon worden verzonden. Maar het lukte, waardoor het hele indoorsoccerprogramma luid en duidelijk te horen was.
Hierboven ziet U een voorbeeld van een kabel die daarvoor gebruikt werd. Daarvan hadden we maar liefst 6 stuks nodig. In die tijd hadden we nog echte winters zodat het plaatsen en afbreken van deze verbinding bij temperaturen fors onder het vriespunt moesten worden uitgvoerd.