25 jaar Radio Winschoten: Een smakelijk verhaal uit de prehistorie van Radio Winschoten
Winschoten – Winschoten staat de volgende week weer in het teken van de “Adrillen”. In de jaren tachtig was dat vanzelfsprekend ook al het geval. De initiatiefnemers van wat later Radio Winschoten moest worden vonden dat een uitgelezen moment om te laten zien/horen wat ze in hun mars hadden. Helaas was de omroep nog niet in de ether en de programma’s moesten nog verder bedacht en uitontwikkeld worden, maar plannen hadden ze genoeg.
Daarbij moesten de mannen en vrouwen van Radio Winschoten wel in de strijd met een andere gegadigde voor een zendmachtiging. Dat was Radio Verona, die zich getuige het krantenknipsel uit de periode strijdvaardig opstelden.
(Lees verder onder de foto)
Besloten werd om toch een beetje radio te maken en dat te laten horen via de luidsprekers die bij dat soort gelegenheden in de winkelstraten werden opgehangen door Wiekens uit Oude Pekela. Die luidsprekers werden met elkaar verbonden door luidsprekersnoer. Vanuit een van de winkels werd vervolgens de muziek afgespeeld. Om een indruk te geven hoe veel werk dat was tonen we een foto van zo’n kabelhaspel.
(Lees verder onder de foto)
In een bus die voor zover mijn herinnering me niet echt in de steek laat, werd geleend van motorcrosser Ab de Groot uit Blijham. De bus werd geparkeerd voor het stadhuis in de Langestraat.
(Lees verder onder de foto)
Met veel elan werd een programma in elkaar gezet en tal van gasten gaven acte de préséance. We waren dolgelukkig dat we ons geluid nu konden laten horen, zodat de keus zeker op ons zou vallen. Voor dat doel werden zelfs speciale jingles gemaakt.
De werkelijkheid was echter frustrerend, want de luidsprekers gaven de hele dag geen enkel geluid, wat we ook probeerden. De dag na de Adrillen kwamen we er achter wat de oorzaak van dit fiasco was. De heer Wiekens – zoals gezegd eigenaar van het systeem-, kwam bij de opruimen van de kabels en de luidspreker op een gegeven moment een veiligheidsspeld tegen, die was gestoken in de luidsprekerkabel. Deze veiligheidsspeld zorgde voor kortsluiting en dat had weer als gevolg dat er geen geluid uit de speakers kwam. Dat opruimen was overigens een geweldige en vooral tijdrovende klus, omdat de lengte van die kabels enkele kilometers betrof. De heer Wiekens was –zoals ze dat nu zeggen- absoluut “not amused”.
(Lees verder onder de foto)
De verdenkingen gingen vanzelfsprekend naar concurrent Verona, maar die wasten natuurlijk hun handen in de spreekwoordelijke onschuld. Maar de toon was gezet. Onze genoegdoening was dat wij later inderdaad de zendvergunning kregen
Overigens willen wij graag in contact komen met de initiatiefnemers destijds van Verona om hun versie van dit bijzondere verhaal te horen.
Laat ons weten welke onderwerpen of gebeurtenissen u nog graag eens de revue wilt zien passeren. Reacties graag naar jankeitz@gmail.com.
