Column: Goede vakantie gehad?
Wij waren deze tropische zomervakantie op een leuke camping in Nederland. Helemaal los van de rest van de wereld.
Die wereld heb je ook niet nodig, want zo’n camping is een wereld op zich. Eigenlijk de ideale afmeting voor een mens: ik weet zeker dat we niet gebouwd zijn om het leed van zeven miljard mensen op de schouders te dragen. Gewoon een camping met alle lief en leed is genoeg.
De mooiste momenten vind ik de ochtenden en de avonden op de camping. We koken en eten wat, groeten de buren, wuiven naar de peutertjes, lokken de honden, leven mee met huilbaby’s, wachten op onze beurt bij de ene douche, wassen af …
Een van de goede dingen van kamperen is dat je uitgebreid en zonder dat het opvalt kunt kijken hoe andere mensen de afwas doen.
Je hebt het zwijgende stel -zij wast en hij droogt- dat heel precies de plastic borden afboent en opwrijft tot ze weer als nieuw zijn. Er is de solo-afwasser, die zijn karwei ziet als een tijdelijke pauze van het intensieve gezinsleven en er daarom goed de tijd voor neemt. Dan de Spaanse afwasfamilie, die het afwassen beschouwt als een groepsproces en al roepend en anarchistisch van beurt wisselend zo een uur bij een afwasbak doorbrengt.
Je hebt Duitse afwassers, die wassen gewoon heel goed af.
En je hebt de kinderafwassers, die flessen goedkoop citroenafwasmiddel omkeren in hun teiltje om uren lol te beleven, terwijl hun ouders eindelijk eens een goed boek lezen.
Deze zomer leerde ik de term ‘campingschoon’. Twee Nederlandse vrouwen stonden naast elkaar af te wassen op de manier zoals de meeste Nederlandse kamperende vrouwen dat doen: snel en doortastend. De een zei tegen de ander toen ze klaar was: ‘Zo. Campingschoon.’
Toen ik een blik op haar borden, vorken en messen wierp, leken ze mij brandend schoon, maar toch houd ik me sindsdien vast aan die term: campingschoon.
Overigens, niet alleen de afwas is campingschoon op een kampeervakantie, ook het eigen lichaam bereikt al gauw een staat waarin het alleen nog campingschoon te noemen is. Maar dat terzijde.
Nu is het eind augustus. We zijn weer terug. Straks even naar Middeleeuws Winschoten, dan dinsdag de jaarmarkt in Westerlee, komend weekend nog Waterbei en Pura Vida. Ik heb er zin in! Mooie gelegenheden om even bij te praten over hoe de vakantie was. En dan back to business en terug naar school.
Al wordt dat bijpraten soms een sociale verplichting. Een aantal zinnetjes om de stilte te vullen. Zo van: Hoe was je vakantie? ‘Ik ben het al bijna vergeten’, of: ‘Ik ben er alweer aan toe’. ‘4 halve liters bier voor 5 euri’s in Tsjechië’. ‘We zaten drie weken lekker op het terras van het hotel. We hadden all-inclusive en daar maak je dan gebruik van, toch!’ Of over het weer: ‘Het was veel te warm om iets te doen, dat hebben we dan ook maar niet gedaan’..
Van zulke antwoorden wordt ik niet veel wijzer..
Toch blijf ik hoopvol wachten op échte, interessante vakantiebelevenissen, spannende ervaringen of mooie anekdotes.
‘Goede vakantie gehad?’
– Jos Schaafsma.
