Column: Over ezels gesproken
Sinds kort hebben wij een ezel in de tuin staan. De reden van aanschaf is dat ezels wolven uit de tuin houden. Want zodra ze een wolf zien beginnen ze met achteruit trappen of, erger, bijten ze van zich af. Ezels kunnen namelijk niet zo goed met wolven omgaan. Sterker nog, ezels hebben een bloedhekel aan wolven! Vraag maar eens aan de eerste de beste ezel die je tegenkomt wat hij of zij van wolven vindt. Geheid krijg je dan te horen dat ze er een pesthekel aan hebben. Als je vraagt waarom dan krijg je helaas geen antwoord, tenminste, bij de ezels die ik gesproken heb..
Meestal staat de wolf er niet gekleurd op. Kijk naar Roodkapje of luister naar Sergej Prokofjev’ ‘Peter en de Wolf’.
Maar goed, wij hebben nu een ezel in de tuin en sindsdien is het rustig wat wolven betreft in de straat. Wel zag ik nog enkele buurtkatten die bij ons altijd een sanitaire stop houden maar daar reageert onze ezel nog niet op. Misschien moet hij daarvoor maar eens op cursus, er is vast wel ergens een ezelfluisteraar die dat voor elkaar kan krijgen.
Even voor de duidelijkheid, bovenstaande heb ik zelf niet verzonnen, het stond van de week gewoon in de kranten.
Net zoals het bericht over sociale dienstplicht welke ze willen invoeren voor de jongeren. Wij ‘oudere jongeren’ roepen wel eens dat militaire dienstplicht goed zou zijn voor onze jongeren. En vervolgens komen we met sterke verhalen uit onze eigen dienstplichttijd en strooien met termen als Uzi of Fal met ‘hondenlul’, Sergeant, schuttersputje, achter de wacht zitten, Leopardtank, Punt 50 en hoe we toegeschreeuwd werden, want dat was een van de vormen van communicatie binnen het leger.
Dat schreeuwen deden die officieren trouwens niet thuis, daar lagen de kaarten anders….
De reden dat we dit wel eens roepen is omdat de ‘jeugd van tegenwoordig’ nogal losgeslagen is. Het is ‘normaal’ om spullen van anderen te slopen lijkt het wel. Het respect voor andermans eigendom is nihil. En het ‘nieuwe’ vechten, kopschoppen, is nog nét niet opgenomen in de Dikke Van Dale maar je hoeft niemand uit te leggen wat er mee bedoelt wordt. En ja, daarnaast schijnt het onderwijs andermaal zó slecht te zijn waardoor we, als ze aan het werk gaan, er eigenlijk niks meer aan hebben.
Ze weten niet eens wat een ezelsbruggetje is!
En ze klagen al als ze nog ergens aan moeten beginnen. Want het is ‘zwaar’ of ‘saai’ terwijl wij leerden om pas te klagen ná gedane arbeid. Toch is de kans klein dat de dienstplicht weer ingevoerd zal worden. En ik snap ook wel dat er bij de jeugd geen draagvlak is voor een andere dienstplicht die de huidige politiek verzonnen heeft, namelijk de maatschappelijke dienstplicht. Want dan moeten ze werkzaamheden doen die normaal door wegbezuinigde betaalde krachten gedaan werden en voor bewezen diensten krijgen ze een koekje bij de thee.
Daar kom ik ook niet mijn bed voor uit.
Nee, we lopen achter de feiten aan. Wij opvoeders hebben het zelf verknald. Wij gaan ‘een gesprek aan’ met zoon- of dochterlief waarin wij onze wensen uitspreken. Of ze genegen zijn iets te doen in de huishouding of even het gras willen maaien. Daarnaast brengen we het kroost overal naar toe waar ze maar heen willen zodat ze niet nat worden door de regen of omdat het zo hard waait. Dat komt ook door de overheid, zij maken ons bang. Zodra het KNMI begint te strooien met allerlei codes staan we al stijf van de spanning en daar maken die jongens en meisjes van tegenwoordig handig gebruik van.
Zo zijn we ook aan het woord ‘pamperen’ gekomen.
Ik was zelf ook van het ‘pamperen’. Toen ik zelf nog bij de jeugd was deed ik braaf (maar wel met een super chagrijnige kop) de klusjes die mij opgedragen werden, zoals bijvoorbeeld de tafel dekken, afwassen of afdrogen, hout hakken voor de open haard, de auto van mijn vader wassen of het gras maaien. Nadat ik zelf kinderen kreeg gaf ik die opdrachten om mee te helpen niet door. Nou ja, ik gaf ze wel door maar zodra er tegengesputterd werd draaide ik mij om en deed het maar zelf.
Daar hebben ze ook weer een term voor verzonnen. Conflict vermijdend gedrag!
Eigenlijk zijn wij, ouders, grote ezels. Want we hadden gewoon de opvoeding die wij zelf gehad hebben, moeten handhaven in de opvoeding van onze kinderen. Want laten we eerlijk zijn, zijn wij er slechter van geworden? Hebben we, uitzonderingen daargelaten, onze ouders massaal de rug toegekeerd, als straf voor al die jaren van ‘onderdrukking’? Hebben we er wat van overgehouden?
Nee, niks negatiefs. Wel iets positiefs, namelijk doorzettingsvermogen en respect voor anderen (en hun spullen).
En nu zitten we met de gebakken peren. Althans, volgens de politiek. De jeugd heeft geen respect meer voor ons. En inmiddels weten we ook dat wanneer je supporter bent van Feyenoord die afwijking ..euh…(grapje!) niet in je genen zit maar gewoon komt omdat je dat zeer waarschijnlijk van je ouders hebt meegekregen.
Dat dan weer wel.
– Arjen Veldhuizen.
Eerder deze week verscheen er een column van Jos Schaafsma met betrekking tot het plotseling overlijden van burgemeester Pieter Smit.
Lees de column hier: Column: Langeweg en Langestraat
