Doodzieke Geuko van Lang: één jaar later…

- advertentie -

Winschoten – Vandaag, één jaar geleden lag de 3-jarige Geuko in het OZG in Winschoten waarna het zo rap achter uit ging dat hij met spoed naar Groningen moest. ‘Een rit die wij nooit meer zullen vergeten.’ aldus Gert Jan van Lang, vader van het doodzieke jongetje.

‘In 10 minuten van Winschoten naar Groningen. Zelfs het traumateam stond paraat. Hij kreeg geen adem meer, was compleet in paniek en kon zijn hoofd niet meer draaien. De ‘aanval’ was al in volle gang.’ verteld Gert Jan.

Laatste adem
Aangekomen op de IC blies hij Geuko zijn laatste adem uit, maar konden de artsen hem gelukkig nog op tijd helpen. Hij werd in slaap gebracht en kwam aan de beademing. ‘Waarom hij, waarom wij… alles is vanaf dat moment anders. Het zou nooit meer het zelfde worden.’ verteld van Lang.

Hij vervolgt: ‘De foto’s die we gemaakt hebben van Geuko en de eerste periode de 140 dagen op de IC doen ons nog altijd veel verdriet en kijken er liever niet naar. Liever kijken we naar nu en wat hij al heeft bereikt.’  

AFM
Geuko werd vorig jaar zomer ziek. Binnen 48 uur takelde hij af van een beetje verkouden naar volledig verlamd. De diagnose: AFM, acute flaccid myelitis. ‘Het geld is bedoeld om onze zoon naar Amerika te krijgen. Daar willen we onze zoon laten behandelen en verzorgen Die behandeling is peperduur, ruim €200.000 euro. dus is er veel geld nodig.’ Vertelt vader Gert Jan van Lang. Daar hebben ze meer ervaring met de ziekte.

Geuko heeft een polio-achtige ziekte die in Nederland verder niet voorkomt. In Europa zijn maar drie gevallen bekend. Geuko heeft enige tijd op de intensive care aan de beademing gelegen. Hij verblijft nu in een Duits revalidatiecentrum.

Geuko kan niet langer dan 10 minuten zonder beademing. Daarom kan hij niet naar huis.

Eén jaar later…
Gerda de moeder van Geuko Lang verteld: ‘Eén jaar is om, 365 dagen is Geuko niet thuis geweest, 4 keer ging het zo erg mis dat we hem bijna kwijt raakten, vanaf februari hebben de broertjes elkaar niet weer gezien, 7 maanden niet in ons eigen huis kunnen zijn, noodgedwongen moeten verblijven bij vrienden en familie. Wij zelf ook leven al 7,5 maand uit elkaar. Een vreselijk jaar is voorbij.’ 

‘Nog elke keer bij het zien en horen van een ambulance met spoed staan we aan de grond vast en denken we weer terug aan toen… De tweede zomer gaat aan ons voorbij. Geen vakantie vieren, geen plezier en niet ‘even kunnen bijtanken’. De wereld om ons heen gaat door…’

Hartverwarmend
Ze vervolgt:  ‘We hebben veel geleerd op medisch gebied maar ook van elkaar en van Geuko. We hebben nieuwe mensen leren kennen en ook geleerd wie onze echte naasten zijn. Al een jaar lang worden we gesteund door onze ouders, broer zus familie en vrienden en niet te vergeten alle mensen die er voor ons zijn en door geld inzamelen voor Geuko. Hartverwarmend en raakt ons diep.’

Blijven knokken
Gert Jan en Gerda vertellen: ‘We zijn er nog lang niet maar… we zijn er nog wel, met zijn vieren, en we zullen blijven door knokken! Hoewel ons geduld en kracht begint af te brokkelen zullen we moeten volhouden. Er is geen keuze. Er zijn geen andere opties.’